Ostrów Wielkopolski przyjazny pasażerom i turystom

Ostrów Wielkopolski 2 października 2025r.

Ostrów Wielkopolski to ważny węzeł kolejowy i bardzo ciekawe miasto pod kątem architektury i zabudowy, warte zwiedzenia. Dużą zaletą jest położenie dworca kolejowego, które pozwala na  szybkie dojście do rynku i najważniejszych zabytków miasta.

Budynek dworca posiada nowoczesną poczekalnię z kasami i elektronicznymi czytnikami przyjazdów i odjazdów pociągów. Są automaty z ciepłą kawą. Jest sklepik oraz bar „Semafor.  Do trzech dużych peronów dochodzi się przejściami podziemnymi. 

Ze stacji Ostrów Wielkopolski odjeżdża codziennie 85 pociągów do: Białystok, Bydgoszcz Główna, Giżycko, Gniezno, Kalisz, Katowice, Kępno, Kluczbork, Kraków Główny, Krzyż, Leszno, Łęka Opatowska, Łódź Fabryczna, Łódź Kaliska, Odolanów, Poznań Główny, Szczecin Główny, Szklarska Poręba Górna, Warszawa Wschodnia, Wrocław Główny, Zakopane.

Przed budynkiem dworca znajduje się postój taksówek, parking oraz wybudowane kilka lat temu nowoczesne centrum przesiadkowe, obsługiwane przez komunikację miejską, autobusy regionalne i dalekobieżne. Obiekt ma kształt zadaszonej elipsy z wydzielonymi stanowiskami, wyposażony w elektroniczną obsługę pasażerską. Jest też ciepła poczekalnia dla pasażerów.

Centrum przesiadkowe graniczy z galerią handlową oraz Areną Ostrów, która mieści aż 5200 osób. Obiekt Areny jest zadaszony i ocieplany, dlatego też działa non stop przez cały rok. Takie rozwiązanie połączone z centrum przesiadkowym,  kolejowo-autobusowym ułatwia w znacznym stopniu przemieszczanie podróżnym oraz osobom, które przyjeżdżają do Ostrowa Wielkopolskiego na różnego rodzaju imprezy kulturalne, łącznie z dużymi koncertami. A jest ich tu sporo. Bardzo dobre rozwiązanie. Widać perspektywiczne myślenie władz miasta. 

Miasto Krzysztofa Komedy oraz kolebka żużla. Tu mają miejsce ogólnopolskie oraz międzynarodowe zawody w tej dyscyplinie sportu na pełnowymiarowym i profesjonalnym obiekcie. 70-cio tysięczne miasto zadziwia architekturą i zabudową. Niespotykane budynki zatrzymują wzrok turysty. Na uwagę zasługują, gmach Poczty Polskiej z czerwonej cegły oraz deptak wśród przeróżnych kamieniczek z mrowiem sklepików. Również rynek wraz z ratuszem oraz pierwszym burmistrzem Ostrowa Stefanem Rowińskim wymusza zatrzymanie wędrówki w tym miejscu miasta. Wręcz bajecznie. Stąd też widać konkatedrę, św. Stanisława Biskupa Męczennika, która swoją wielkością wynurza się ponad dachami kamienic. Jest to największy obiekt budowlany Ostrowa Wielkopolskiego.  Cisza, spokój, piękny park z dużym oczkiem wodnym i fontanną. Naprawdę warto przespacerować miasto wzdłuż i wszerz.

Ostrów Wielkopolski, miasto kolejarzy ma też swoje perełki. Jedną z nich jest odrestaurowana lokomotywa wąskotorowa Las 47, a drugą duży parowóz Ty45-94, który przechodzi obecne renowację. Dworzec w Ostrowie Wielkopolskim to bardzo duży węzeł kolejowy pasażersko-towarowy, a więc posiada mnóstwo torów, rozjazdów i bocznic. To wszystko można zobaczyć z długiego wiszącego nad torowiskami metalowego mostu. Stąd też można oglądać przejeżdżające pociągi.

Aglomeracja kalisko-ostrowska – aglomeracja bicentryczna w południowo-wschodniej części województwa wielkopolskiego, na Wysoczyźnie Kaliskiej. W zależności od koncepcji i przyjętych kryteriów delimitacji obszarów, liczba ludności zamieszkującej aglomerację wynosi od 318,4 tys. do 409,3 tys. osób. Miastami centralnymi aglomeracji są Kalisz i Ostrów Wielkopolski, które posiadają charakter ośrodków usługowo-przemysłowych z funkcjami wyższego rzędu w zakresie kultury, szkolnictwa wyższego, ochrony zdrowia oraz pełniących funkcje gospodarcze. Pozostałymi miastami aglomeracji są Koźminek, Nowe Skalmierzyce, Odolanów, Opatówek, Pleszew i Raszków. W aglomeracji dominuje przemysł spożywczy oraz włókienniczy i odzieżowy. Miasta centralne aglomeracji są też głównymi ośrodkami przemysłowymi Kaliskiego Okręgu Przemysłowego.

*****

Ciężki parowóz towarowy Ty45 polskiej konstrukcji zbudowany w 1947 r. w Pierwszej Fabryce Lokomotyw w Polsce w Chrzanowie (numer fabryczny 1638). Pierwszy przydział lokomotywy – marzec 1947 MD Warszawa Praga. Następnie w latach 50. w MD Warszawa Wschodnia, MD Opole, MD Zbąszynek. Od września 1963 r. w Ostrowie Wlkp. Parowóz prowadził ciężkie składy z węglem ze Śląska nad Bałtyk. Od 1970 r. w MD Wrocław Gądów, od 1975 r. w MD Oleśnica. W 1981 r. odstawiony do zapasu długotorwałego. W 1984 r. przekazany do MD Kluczbork. Skreślony z inwentarza w marcu 1987 r. i przewieziony do Ostrowa. W sierpniu 1988 r. ustawiony jako pomnik techniki koło ostrowieckiej parowozowni.

Las (oznaczany także Las47, Ty) – polski parowóz wąskotorowy, produkowany w latach 1948–1958, przeznaczony do pracy głównie na kolejach leśnych o prześwicie toru 600/700/750/760 mm. Parowóz posiadał układ osi i silników Cn2t.

Parowóz został skonstruowany w latach 1947–1948 w Fabryce Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie na bazie parowozu Ryś konstrukcji niemieckiej. Główną zmianą było zastosowanie trzech osi w miejsce dwóch, przez co nacisk na szyny zmniejszył się o 1,5 t przy zachowaniu mocy i siły pociągowej. Parowóz mógł być eksploatowany na liniach o słabszej nawierzchni, zwłaszcza kolejach leśnych, dlatego otrzymał fabryczną nazwę Las.

Gmach Poczty Głównej usytuowany przy deptaku na ulicy Kolejowej przykuwa uwagę przechodnia. Eklektyczny budynek z czerwonej cegły i z neorenesansowymi detalami, oddano do użytku w 1886 r. Swoją formą nawiązuje do budowli pocztowych charakterystycznych dla okresu zaboru pruskiego.

Konkatedra św. Stanisława Biskupa Męczennika – neoromańska rzymskokatolicka świątynia w randze konkatedry, wzniesiona w Ostrowie Wielkopolskim na początku XX wieku z fundacji księcia Ferdynanda Radziwiłła.

Kościół konsekrowano 6 października 1907 roku. Przez mieszkańców miasta i okolic nazywana jest potocznie „farą”, co świadczy o jej centralnym miejscu w życiu lokalnej społeczności. Jej architektura oraz bogate wyposażenie przyciągają uwagę zarówno wiernych, jak i turystów, którzy pragną poznać bogatą historię tego niezwykłego miejsca.

Stefan Rowiński (1875-1943) był w okresie 01.01.1919 – 30.03.1920 r. pierwszym burmistrzem miasta po odzyskaniu niepodległości. Na początku ubiegłego stulecia prowadził drukarnię, księgarnię oraz wydawał „Gazetę Ostrowską”. W czasie II wojny światowej był delegatem rządu emigracyjnego na Wielkopolskę.

Płyta: Poszybować hen nad ziemię

Utwory: Refleksja

Relacja filmowa oraz muzyka instrumentalna

Andrzej Gulewicz  MTV 24